In dagen dat alle autosportliefhebbers avond aan avond aan de buis gekluisterd zitten voor de Dakar, moet ik als muziekliefhebber met een wat obscure smaak aan heel andere dingen denken. Want komende zondag is het precies 21 jaar geleden dat de roemruchte rally een zwarte dag beleefde. Tegen acht uur in de avond, bij de grens tussen Mali en Burkina-Faso, raakt een helikopter verzeild in een zandstorm. Het toestel stort neer en alle vijf inzittenden komen om het leven. Aan boord waren, naast de twee bemanningsleden en een verslaggeefster van Le Journal du Dimanche, Paris-Dakar oprichter Thierry Sabine en diens vriend Daniel Balavoine, in die dagen een gevierd zanger, die zelf tweemaal de rally reed. De toen 33-jarige Balavoine was niet zomaar een deelnemer of belangstellende. Jarenlang maakte de zanger zich hard voor het Afrikaanse continent, waar zijn vaderland Frankrijk in de decennia daarvoor nogal wat roofbouw had gepleegd. Zijn enthousiasme voor de rally kwam dan ook mede voort uit zijn hoop dat Afrika er beter van zou worden.
Toen ik in 1988 naar Frankrijk verhuisde, was Balavoine net twee jaar dood en waarschijnlijk werd hij daardoor in die tijd letterlijk gehyped. Hoe het ook zij, ik werd gegrepen door zijn muziek en nog steeds, alweer tien jaar terug in Nederland, bezit en koester ik zijn volledige oeuvre. En wanneer ik de beelden van de rally op mijn tv voorbij zie komen, kan ik de neiging niet onderdrukken weer wat van Balavoine op te zetten. Iets wat ik anderen ook van harte kan aanbevelen, want zijn muziek ademt de liefde voor Afrika. En mocht je het te pakken krijgen, luister dan vooral naar het kippenvel-opwekkende ‘un enfant assis attend la pluie’. Het is het allerlaatste dat hij ooit schreef en verdomd, het gaat over de onomkeerbaarheid van het lot. Dat Freddy Mercury halfdood nog even ‘the show must go on’ eruit perste, oké. Maar Balavoine was 33, kerngezond, vader van een 18 maanden oud kind en een tweede op komst en had met geen mogelijkheid kunnen weten dat hij die fatale avond tijdens de rally Parijs-Dakar dodelijk zou verongelukken.
(deze column verscheen eerder op AutoWeek.nl)