Uitgerekend op de dag dat een krappe meerderheid van de Engelsen kiest voor een breuk met Europa, loop ik door de tuinen van lord March om te genieten van de Britse liefde voor auto’s en ik ontdek al gauw dat onze liefde voor ze in kracht niet heeft ingeboet.
Het is een temperamentvol volkje, die Britten. Dat merk je bij voetbal, dat zie je in het stemhokje en dat ervaar je tijdens het jaarlijks terugkerende Goodwood Festival of Speed. De passie voor auto’s is wellicht nergens zo groot en oprecht als hier. Baby’s, bejaarde dames, heren van stand en hangjongeren, het maakt niet uit: gebroederlijk sjokken ze door het park van lord March, genietend van lauw bier, slappe frieten, benzinedampen en elkaar. Dat is Goodwood in een notendop. De bezoekers die ik aanspreek met de vraag wat ze van de brexit vinden, halen meestal de schouders op om vervolgens enthousiast in de verte te wijzen: “See that engine over there?!” Een 28-liter Fiat uit 1911 is vandaag veel indrukwekkender dan het feit dat hun spaargeld overnight tien procent in waarde is gekelderd.
Kaplaarzen
Hart van het festival is de hillclimb, een race tegen de klok én de heuvel in de tuinen van lord March. Een uitdaging die wordt aangegaan door ongeveer alles op wielen, van F1-legendes tot Nascar-iconen en van stokoude beestjes van meer dan honderd jaar oud tot de fonkelnieuwe Bugatti Chiron. Het maakt het publiek niet uit, bij alles gaan ze uit hun dak. Vandaag is het een stralende dag, maar gisteren kwam het met bakken uit de hemel en het terrein is daardoor een modderpoel. Galant geklede dames hebben hun toiletje afgemaakt met rubberen kaplaarzen. Oh my goodness!
Benzinejunks
Ondanks de epidemie van benzinezucht doet ook het milieuzuinige kamp een poging om de petrolheads te bekeren. Tussen de oorverdovend gillende Formule 1-bolides door zoeft een Formule E bijna geruisloos de roemruchte heuvel op. De stilte is even wennen, maar toegegeven, hij gaat hard! Op de stand van Tesla verdringen de benzinejunks zich nieuwsgierig onder de vleugeldeuren van de Model X: er is hoop.
James Hunt
Grote held van deze editie is James Hunt, omdat het dit jaar veertig jaar geleden is dat hij wereldkampioen F1 werd. Een keur van zijn auto’s rijdt de heuvel op, maar altijd zonder James, die in 1993 veel te jong overleed, een legende achterlatend.
Vergeten is Hunt nog steeds niet, integendeel. Hij wordt vandaag vereerd als een held en dat tekent de autopassie van de Engelsen. Al houden zij misschien niet meer zo veel van ons als we hoopten, wij houden nog steeds evenveel van hen. Eenrichtingsverkeer? Ja, maar ach, dan loop je minder kans op een botsing.
Geef een reactie