Mark Kerkhofs zoekt na zijn scheiding afleiding in een onstuimige relatie met een op het eerste oog onweerstaanbare buurvrouw en alleenstaande moeder. De eerste tijd is het leven met haar één groot feest, maar net als Mark echte gevoelens voor Rachel krijgt, begint ze weg te zakken in buitensporig drankgebruik. Mark wil haar van de alcohol af helpen, maar mist alle signalen die op iets nog veel ernstigers wijzen. In zijn strijd Rachel droog te leggen, voor haarzelf en vooral voor haar baby, merkt Mark niet dat hij steeds verder verstrikt raakt in een web van borderline, een zware persoonlijkheidsstoornis. Leugens, bedrog, diefstal, ziekelijke obsessies, drugs, perverse seks en louche types sluipen ongemerkt zijn leven binnen. Als hij zich eindelijk realiseert dat hij in een gekkenhuis is beland en dat de baby in levensgevaar verkeert, is Mark er te ver in meegezogen om zijn handen er zomaar vanaf te trekken. Even lijkt hem dat toch te lukken, maar dan blijkt dat een borderliner zich niet zomaar aan de kant laat zetten..
Afval is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De auteur heeft het aan de hand van vele gesprekken met de betrokkenen, maar ook met andere slachtoffers en deskundigen, verwerkt tot een hard ironische, gitzwarte roman. Het ene moment een tragische komedie, dan weer een komische tragedie, die op een indringende wijze vertelt hoe een moeder zichzelf en haar pasgeboren kind de vernieling in werkt.

‘Waarom heb jij maar één soort douchegel in de badkamer staan?’, beet Rachel me toe, terwijl ze in mijn badjas, met een schuin hoofd haar haren afdrogend, mijn woonkamer binnen kwam lopen. ‘Mijn ex had altijd een hele rij flesjes staan. Een echte vent heeft allerlei verschillende geurtjes in de douche.’
Een echte vent wast zijn lijf met ossengalzeep. Behalve zijn lul, die laat hij schoonzuigen door zijn buurvrouw. Het lag op mijn lippen, maar waarom had ik nooit de kloten om dit soort dingen gewoon te zeggen?