Frank Jacobs

journalist, schrijver en autojournalist

  • Artikelen
    • De Naardense moordzaak
    • Lost in Transition: energietransitie, maar dan?
    • Karin Slaughter over Tesla
    • Dodenvlucht Neptune 212 wellicht diefstal
    • Neptune 212: dodenvlucht boven Katwijk
    • Dakota 079: de weggemoffelde vliegramp van Biak
    • Het duistere verleden van BMW-familie Quandt
    • Religieuze moord op zee: het geheim van de KW 171
    • Ferdinand Piëch, de geniale megalomaan van Volkswagen
    • Volkswagen: familievetes en stoeltjewip
    • De verdwenen Porsche van James Dean
    • Terugkeer van een dode baron (2)
    • Terugkeer van een dode baron
    • Portfolio
  • Columns
    • Waarom de flitsmarathon onzin en bangmakerij is
    • Dieren mogen worden doodgereden, vindt de Provincie Zuid-Holland
    • Waarom kernenergie een heel slecht idee is
    • Armoede? Je hebt geen idee wat dat is
    • #NederlandVleesland
    • Omgekeerde vlaggen en boerenzakdoeken: zo herken je de simpelen van geest
    • Armoede los je zo op
    • Veevervoer? Complimenten aan Schiphol!
    • Eva Vlaardingerbroek, ga dansjes doen op TikTok
    • Paybacktime
    • Franse probleemjongeren welkom in Nederland
    • Windmolenparken op zee
    • Zijn katten invasieve exoten?
    • Zijn wielrenners asociaal?
    • Second Love: daten voor proleten
    • NewSpace: hoogplassen voor miljardairs
    • Corona: de aarde haalt opgelucht adem
    • Corona: een lesje in bescheidenheid
    • Corona: de zeven pluspunten
    • 2019 en mijn ingebeelde vriend
    • Zwarte Piet? Zand erover
    • De leugens van Koos Spee
    • Foei Halsema!
    • Een dagje aan het strand
    • De mysterieuze verdwijning van Anja Schaap: wat houdt de politie achter?
    • Wannabe-journalisten
    • Thierry Baudet: omfloerste poep
    • Arbeidsparticipatie: een pakketje schroot met een dun laagje chroom
    • Like me of zwijg
    • Vuurwerk? Rot op!
    • Lisette Vroege slachtoffer orgaanhandel?
    • Waarom Schiphol op zee bezopen is
    • Duitsland huichelland
    • Referendum: onderbuikdenkers aan de macht
    • Social influencers
    • Coen was een held
    • Aangifte doen is voor mietjes
    • 2018, het jaar van het non-nieuws
    • Wanneer wordt Lisette Vroege gevonden?
    • Waarom een dierenleven meer waard is dan een mensenleven
    • Boom!
    • Brexit? We still love you!
    • De opkomst van de tekschrijver, de ondergang van de journalist
    • Autojournalist
    • Dit is er mis met grote organisaties
    • Plastic tasjes
    • De armoedegolf van 2035: Zelfstandigen Zonder Perspectief
    • Verlengstuk
    • Vel d’Hiv: hoe bootvluchtelingen je vakantie bederven
    • Terug in je kist!
  • Korte verhalen
    • Op Slot – kort verhaal
    • De Laatste Pomp – kort verhaal
    • Ik deel hier de lakens uit – kort verhaal
    • Broedertwist – kort verhaal
  • Foto
    • Photography
  • Video
    • Documentaires
    • Autoweek TV
    • Fifth Gear Europe
    • Tuf-tuf Club op TV
  • Contact
    • Over Frank
    • Contact
    • English
    • Français
    • Deutsch
  • Email
  • Facebook
  • Google+
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Twitter
  • YouTube
Contact

Veevervoer? Complimenten aan Schiphol!

22 juli 2022 door Frank Jacobs 1 Reactie

Veevervoer

“Het lijkt wel veevervoer!” Met stoom uit zijn oren blaft de boze boomer in de rij op Schiphol met zijn rugzakje en sportsokken in sandalen zijn verwende frustratie in de camera van het NOS Journaal. Voor en achter hem schier eindeloze massa’s mensen die ook in de rij staan om straks in de rij te staan voor het ondergenieste salmonellabuffet in hun overvolle all inclusive. In een ter plekke gekochte zwembroek, want ja, de koffer is natuurlijk achtergebleven op Schiphol.

Op je vakantieadres aankomen en ontdekken dat je koffer later komt: wát een horrorverhaal! Dan heb je de eerste dag geen badlaken om ‘s morgens vroeg een ligbedje te claimen. En dan heb je die ellendige vliegreis al moeten doorstaan. Eindeloze rijen bij de incheckbalie, eindeloze rijen voor de security check en dan twee uur in een propvol vliegtuig met amper beenruimte en torenhoge prijzen voor een bekertje oploskoffie.

“Het lijkt wel veevervoer!”, is een veelgehoorde kreet onder de geplaagde vliegreizigers en zelfbenoemde filosofen op Twitter en dat vond ik een interessante stelling. Daarom heb ik even op vliegtickets.nl gekeken wat je kwijt bent aan een retourtje naar Barcelona en heb ik vervolgens een veetransporteur gebeld en gevraagd wat je kwijt bent om een kalf per vrachtwagen dezelfde reis (enkel) te laten maken.


Schiphol doet het uitstekend!

Wat blijkt: een enkeltje veevervoer is ongeveer tweemaal zo duur als een retourje vliegen retour. Als vliegen ondanks die veel lagere prijs dan toch zo op veevervoer lijkt, kunnen we niet anders dan concluderen dat de luchtvaartbranche een dijk van een service en kwaliteit levert. Complimenten aan Dick Benschop en zijn geoliede Schiphol.

Dat lijkt me een geruststellende gedachte als je een dezer dagen met stoom uit je oren in de rij staat op Schiphol. Fijne vakantie!

veevervoer

Paybacktime

30 juni 2022 door Frank Jacobs 1 Reactie

Boze boeren, gefrustreerde reizigers, Oekraïense vluchtelingen: ze zijn zo verschillend, maar hebben één ding gemeen. Ze betalen als eersten de tol voor de overconsumptie van ons en onze voorouders. Die leefden decennia lang boven hun stand, maar nu is het op. It’s paybacktime.

Al in 1972, dit jaar precies een halve eeuw geleden, kwam in Rome een groep wetenschappers bijeen  om te concluderen dat onze ongebreidelde consumptie zo niet veel langer kon. De Club van Rome schreef een schokkend en confronterend rapport, wij riepen ‘oeh’ en ‘ah’ en gingen gewoon door met waar we mee bezig waren.

Het is eigenlijk heel eenvoudig. Al sinds we meer verbruiken dan de planeet in dezelfde tijd weer kan aanmaken of herstellen, leven we boven onze stand. Consumeren we ten koste van de generaties na ons. Dat doen we in elk geval al sinds het begin van de Industriële Revolutie, maar de stelling dat we dat al doen sinds we van jagers/verzamelaars landbouwers werden, is ook verdedigbaar. Alles wat wij en onze voorouders meer opmaakten dan het ecosysteem kan herstellen, moet op een dag worden terugbetaald.

Die dag is nu gekomen. De tekorten die wij nu ervaren, zijn de tevelen die onze voorouders en wijzelf gretig en zonder nadenken tot ons namen. Al in 1972 rekende de Club van Rome ons onweerlegbaar voor waar onze consumptie uiteindelijk toe zou leiden, maar wij haalden onze schouders op. We gingen niet alleen door, we verhoogden onze consumptie zelfs per hoofd van de bevolking, en plantten ons bovendien voort tot bijna de helft meer dan toen de Club van Rome aan de alarmbel trok.



Toen Covid 19 twee jaar geleden nog een kleine reminder stuurde, had ik hoop dat de mensheid alsnog wakker zou worden. Maar nee, we maakten ons kwaad over een QR-code die we moesten laten zien om uit eten te gaan en zodra de symptomen van onze overconsumptie bestreden leken, stonden we in de rij om onze misgelopen consumptie dubbel en dwars in te halen.

Inmiddels wordt ons land geterroriseerd door boeren. Ik begrijp hun teleurstelling en zorgen, maar weet ook dat diezelfde boeren jarenlang hun zakken royaal hebben gevuld ten koste van het klimaat. Toegegeven, wij kochten hun spullen dus zijn net zo schuldig, maar hoe dan ook, roofbouw zoals die decennialang heel normaal was, is nu echt afgelopen. Ook daar geldt dat de boeren van nu de achterstallige tol betalen van hun voorgangers. Roofbouw op landbouwgrond, roofbouw op gasvelden en roofbouw op de lebensraum waar Poetin nu op aast.

Tot voor kort kon je bakfietsmoedertjes en leasevadertjes die op zaterdag kiloknallers kochten voor hun verwende bijdrage aan de overpopulatie nog verontschuldigen voor hun onnozelheid, maar langzaamaan komt de tijd dat je niet meer wegkomt met ‘wir haben es nicht gewusst’. De gruwelijkheden in de bio-industrie, het stikstofoverschot, woningnood, CO2-problematiek: wir haben es alle verursacht. En nu moeten we het alle maar eens wissen.

Boeren hebben jarenlang hun zakken gevuld en dat was hun goed recht, want ze werkten er keihard voor en wij wilden het. Maar nu is het plafond bereikt. Gelukkig is er genoeg werk voor Bertus en Tinus. In de zorg, bij de NS en bij de belastingdienst. Maar liever niet op Schiphol. Want toegegeven, dat is nog schadelijker dat de landbouw.

Waarom Schiphol op zee bezopen is

13 november 2018 door Frank Jacobs 2 Reacties

Boeing 747 KLM Frank Jacobs

Mijn vader zei wel eens gekscherend dat tachtig procent van de Nederlandse bevolking achterlijk is. Dat klinkt arrogant, maar in een enquête van De Telegraaf over een tweede Schiphol op zee blijkt 82 procent van de respondenten daar wel iets in te zien. Toegegeven, dat zijn Telegraaf-lezers, maar niettemin is deze onderschrijving van mijn vaders boude bewering zorgwekkend.

Een half miljoen vliegbewegingen per jaar: dat is het maximum, ofwel plafond waar Schiphol zich tot 2020 aan te houden heeft. Je zou zeggen dat ze daarmee aardig wat hoofdruimte overhouden, maar afgelopen jaar waren het er al bijna 497 duizend. De rek is er dus zo goed als uit en daarmee komt een oud plan uit de jaren negentig weer bovendrijven: een tweede Schiphol op zee, in de vorm van een kunstmatig opgespoten eiland. Komt dat er niet, dan ‘doen we Nederland op slot’, aldus bestuursvoorzitter Peter Berdowski van Boskalis, niet geheel toevallig een maritiem bedrijf dat staat te trappelen om deze miljardenopdracht binnen te slepen.

Voor 39 euro naar de Ramblas

‘Nederland op slot’? Dat klinkt nogal melodramatisch, daarom zal ik even uitleggen waar Berdowski precies op doelt. Berdowski waarschuwt dat we straks niet meer voor 39 euro kunnen doorzakken op de Ramblas. Berdowski vreest dat voor 79 euro kerstshoppen in Londen in de toekomst verleden tijd is. Berdowski wil zeggen dat een weekje Malediven binnenkort weer kost wat het, de milieuschade die dat pleziertje met zich meebrengt in acht genomen, zou moeten kosten. En ja, Berdowski schermt met meer werkgelegenheid bij de firma Boskalis voor heel Nederland.



Mijnheer Berdowski, u moet weten dat je ook in Leiden heerlijk kunt doorzakken. Dat kerstshoppen in Amsterdam reuze gezellig is. Dat het Nederlandse strand hartstikke mooi is (mits er geen vliegveld voor wordt aangelegd). En dat die verleidelijke bestemmingen zich allemaal op retegroene fietsafstand bevinden. Meer in eigen land consumeren is trouwens uitstekend voor die werkgelegenheid waar u zo begaan mee zegt te zijn. Misschien moeten een paar kunstmatigeilandopspuiters van Boskalis omgeschoold worden tot ober of winkelbediende, maar ook dat is weer goed voor de werkgelegenheid. Ziet u dat zelf niet zitten? Geen nood aan de man: u mag met uw Boskalis onze stranden een stukje opspuiten, zodat er meer mensen op kunnen. Oók weer goed voor de werkgelegenheid.

Opgespoten eiland

Ruim tachtig procent van de bevolking  Telegraaflezers wil kont aan kont op verre stranden blijven kunnen liggen en is daartoe bereid onze eigen kust te laten verminken door Schiphol en Boskalis. Zo niet, gaat Nederland op slot.
Op slot?
Op slot, beste Peter Berdowski, dat zitten we rond de volgende eeuwwisseling met z’n elf miljarden, wanneer de laatste stukken regenwoud gekapt zijn om plaats te maken voor suikerrietplantages ten behoeve van bio-ethanol, waarmee we de laatste druppels olie hebben versneden om het ‘duurzaam’ te mogen noemen.

Misschien kunnen we van dat lelijke, opgespoten eiland voor de kust dan een tropisch zwemparadijs maken.

Over Frank Jacobs

Frank Jacobs (1966) is crossmediaal en multimediaal journalist en schrijft, fotografeert en filmt voor onder meer AutoWeek, NU.nl, Quest Historie, GTO Magazine en Lifestyle Almere. Daarnaast presenteert hij autoprogramma’s op AutoWeek TV en voorheen Discovery Channel.

Hij studeerde automobiel management en Frans en woonde en werkte jarenlang afwisselend in Frankrijk, Engeland, Duitsland en Spanje.

Lees meer over Frank Jacobs.

Zoeken

  • Why Nuclear Energy is a Very Bad Idea
  • Waarom de flitsmarathon onzin en bangmakerij is
Copyright 2015 | Frank Jacobs | KvK Almere 62518755