Frank Jacobs

journalist, schrijver en autojournalist

  • Artikelen
    • Lost in Transition: energietransitie, maar dan?
    • Karin Slaughter over Tesla
    • Dodenvlucht Neptune 212 wellicht diefstal
    • Neptune 212: dodenvlucht boven Katwijk
    • Dakota 079: de weggemoffelde vliegramp van Biak
    • Het duistere verleden van BMW-familie Quandt
    • Religieuze moord op zee: het geheim van de KW 171
    • Ferdinand Piëch, de geniale megalomaan van Volkswagen
    • Volkswagen: familievetes en stoeltjewip
    • De verdwenen Porsche van James Dean
    • Terugkeer van een dode baron (2)
    • Terugkeer van een dode baron
    • Portfolio
  • Columns
    • Dieren mogen worden doodgereden, vindt de Provincie Zuid-Holland
    • Waarom kernenergie een heel slecht idee is
    • Armoede? Je hebt geen idee wat dat is
    • #NederlandVleesland
    • Omgekeerde vlaggen en boerenzakdoeken: zo herken je de simpelen van geest
    • Armoede los je zo op
    • Veevervoer? Complimenten aan Schiphol!
    • Eva Vlaardingerbroek, ga dansjes doen op TikTok
    • Paybacktime
    • Franse probleemjongeren welkom in Nederland
    • Windmolenparken op zee
    • Zijn katten invasieve exoten?
    • Zijn wielrenners asociaal?
    • Second Love: daten voor proleten
    • NewSpace: hoogplassen voor miljardairs
    • Corona: de aarde haalt opgelucht adem
    • Corona: een lesje in bescheidenheid
    • Corona: de zeven pluspunten
    • 2019 en mijn ingebeelde vriend
    • Zwarte Piet? Zand erover
    • De leugens van Koos Spee
    • Foei Halsema!
    • Een dagje aan het strand
    • De mysterieuze verdwijning van Anja Schaap: wat houdt de politie achter?
    • Wannabe-journalisten
    • Thierry Baudet: omfloerste poep
    • Arbeidsparticipatie: een pakketje schroot met een dun laagje chroom
    • Like me of zwijg
    • Vuurwerk? Rot op!
    • Lisette Vroege slachtoffer orgaanhandel?
    • Waarom Schiphol op zee bezopen is
    • Duitsland huichelland
    • Referendum: onderbuikdenkers aan de macht
    • Social influencers
    • Coen was een held
    • Aangifte doen is voor mietjes
    • 2018, het jaar van het non-nieuws
    • Wanneer wordt Lisette Vroege gevonden?
    • Waarom een dierenleven meer waard is dan een mensenleven
    • Boom!
    • Brexit? We still love you!
    • De opkomst van de tekschrijver, de ondergang van de journalist
    • Autojournalist
    • Dit is er mis met grote organisaties
    • Plastic tasjes
    • De armoedegolf van 2035: Zelfstandigen Zonder Perspectief
    • Verlengstuk
    • Vel d’Hiv: hoe bootvluchtelingen je vakantie bederven
    • Terug in je kist!
  • Korte verhalen
    • De Laatste Pomp – kort verhaal
    • Ik deel hier de lakens uit – kort verhaal
    • Broedertwist
  • Foto
    • Photography
  • Video
    • Documentaires
    • Autoweek TV
    • Fifth Gear Europe
    • Tuf-tuf Club op TV
  • Contact
    • Over Frank
    • Contact
    • English
    • Français
    • Deutsch
  • Email
  • Facebook
  • Google+
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Twitter
  • YouTube
Contact

Armoede los je zo op

10 augustus 2022 door Frank Jacobs Reageer

Koksijde 1973Met de stijgende brandstofprijzen en overige inflatie steekt het begrip armoede weer zijn kop op. Steeds meer gezinnen verdwijnen onder de armoedegrens, zo klinkt het overal. Maar hoe erg is het nou werkelijk? De oplossing ligt binnen handbereik.

Vrijwel elk kind heeft een smartphone van zo’n 800 euro in de broekzak en een bijbehorend abonnement van een paar tientjes per maand. Bij de meeste kinderen steken Apple Airpods uit de oren (180 euro) en ik zie steeds meer kinderen rondrijden op elektrische fietsen (gemiddeld 1.500 euro). Zonder dure merkkleding kunnen ze uiteraard niet meer voor de dag komen en verre vliegvakanties zijn doodgewoon. Ik keek laatst een documentaire over armoede in Nederland, waarin een vrouw haar beklag deed dat ze drie jaar geleden voor het laatst op vakantie was geweest. Naar Kreta, en tijdens de vlucht terug hoorde ze mensen achter haar zeggen dat ze over een paar weken weer naar Ibiza gingen. Nou, dat zat er voor haar niet in, klaagde de dame.



Me dunkt. Ik – opgegroeid in de late jaren zestig en zeventig – liep in kleren van de Zeeman, reed op een oude, tweedehands fiets en van de draaischijftelefoon had ik af te blijven; veel te duur. ‘s Zomers gingen we een week met de auto naar de Belgische kust. Ik was 26 toen ik voor de eerste keer een vliegtuig vanbinnen zag en dat was een zakelijke reis. Naar de huidige maatstaven zou dat een jeugd onder de armoedegrens zijn geweest, maar ik heb slechts herinneringen aan heel gelukkige, rijke jaren.

Club van Rome

Zo eenvoudig is het. We zijn niet richting de armoedegrens gezakt, onze welvaart is steeds verder gestegen en desondanks klom de armoedegrens sommigen voorbij. Al in 1972 waarschuwde de Club van Rome ons dat we op veel te grote voet leefden. We lazen het rapport, schoven het terzijde en in plaats van te minderen, voerden we onze populatie en consumptie steeds verder op. In 2020 zette de pandemie ons even met de voeten terug op de grond, maar zodra de beperkingen waren opgeheven, begonnen we aan een inhaalrace, alsof we niet wisten dat Corona een symptoom van onze consumptie is.

Plafond bereikt

Inmiddels stoten we ons hoofd steeds vaker aan het plafond waar de Club van Rome ons een halve eeuw geleden al voor waarschuwde. Omdat we met te veel mensen te veel willen, zitten we nu met een energiecrisis, chiptekort, vluchtelingencrisis, oorlogsdreiging, stikstofcrisis, voedseltekort, woningcrisis, drinkwaterschaarste en inflatie. Gezinnen zien zich geconfronteerd met exponentieel stijgende energieprijzen en andere kosten in het levensonderhoud. Dat gaat om serieuze bedragen, maar nog steeds minder dan de som van de zaken die ik als kind moest ontberen. Maar in plaats van er zelf wat aan te doen, wijst iedereen naar het kabinet. Zelfredzaamheid is tegenwoordig ver te zoeken.

Armoedegrens omlaag

Het goede nieuws: dat alles maakt het armoedeprobleem in Nederland heel eenvoudig oplosbaar. Niet de koopkracht moet omhoog, maar de armoedegrens moet omlaag. Dan komen al die arme mensen weer met hun verwende hoofdjes boven water en voelen ze zich straks net zo rijk en gelukkig als ik ooit deed in mijn Zeeman-kleding op mijn tweedehands rammelkast.

Corona: de aarde haalt opgelucht adem

18 maart 2020 door Frank Jacobs 1 Reactie

seagulls meeuwen strand zeemeeuwen seagullWat vorige week nog een scène uit een post-apocalyptische film zou zijn genoemd, is sinds begin deze week de harde werkelijkheid. Corona houdt Nederland, de wereld en ons tot dusverre onwrikbare zelfvertrouwen in zijn greep. Maar tussen de zwarte donderwolken door schijnt een prachtig zonnetje.

Terwijl ik deze woorden tik, kijk ik uit over mijn anders zo bedrijvige, nu uitgestorven vissersdorp. Geen vis te bekennen; het enige geluid is het geruis van de branding verderop. Behalve een wapperend nachthemd (in die post-apocalyptische film zou het een allegorisch doodshemd zijn) aan de waslijn van de buren en een in zijn verendek pikkende meeuw (in de film een kraai) op mijn dakterras beweegt er helemaal niets. Die meeuw zit tevergeefs te wachten op zijn dagelijkse feestlunch: over de rand gevallen stukjes kibbeling van de viswinkel tegenover, die nu gesloten is.

De supermarkten zijn nog niet gesloten, maar de keuze is een stuk beperkter. Ons boodschappenlijstje is een verlanglijstje geworden en nou ik het toch over boodschappen heb: als ik zo eens op Twitter rondkijk, krijg ik de indruk dat er inmiddels meer mensen naar de supermarkt gaan om foto’s van lege schappen te maken dan om er eten te kopen. Die worden op hun pinken bediend, waarmee maar weer eens wordt aangetoond dat de meeste problemen zichzelf oplossen.

Voorlopig kun je in elke willekeurige supermarkt in Nederland je buikje meer dan rond eten. Mits je genoegen neemt met keuze uit vijf in plaats van vijftig smaken chips. Zolang de hongerwinter, waarin mensen blootsvoets van Amsterdam naar Groningen liepen om achter het net te vissen voor die laatste paar verrotte aardappelen, nog maar een mensenleven geleden is, moeten we maar genoegen nemen met mayonaise van het huismerk in plaats van Calvé, al begrijp ik best dat de kinderen moord en brand schreeuwen bij zoveel ontberingen.

Toen premier Rutte maandagavond de natie toesprak met een gezicht alsof hij de Derde Wereldoorlog aankondigde, kreeg ik voor het eerst een ongemakkelijk gevoel bij wat ik tot dan toe als een staaltje massahysterie en een storm in een glas water afdeed. Toegegeven, ik deel de zorgen om werkgelegenheid en de economie, maar bekijk het van de andere kant. Met het weg- en luchtverkeer grotendeels lamgelegd krijgt ons klimaat een oppepper die het sinds het begin van de Industriële Revolutie niet meer heeft gekend. Dat na een lange. sombere winter uitgerekend nu de lente zijn eerste zonnestralen laat zien, mag dan toeval zijn, het is wel mooi toeval. Moeder natuur hapt naar adem als een drenkeling die nooit meer boven water dacht te komen.



Dat onze nationale trots KLM nu in zwaar weer komt, is natuurlijk een ramp voor de mensen die er werken. Maar als de luchtvaart dat beetje tegenwind echt niet aankan, na decennialang zoveel belastingvoordeel te hebben genoten dat een op en neertje Barcelona amper duurder was dan een taxi naar Amsterdam, dan verdienen ze het misschien wel om een keer stevig op de bek te gaan. Het bespaart ons in elk geval die bezopen discussies over de uitbreiding van Schiphol. De belangen van economie en ecologie staan haaks op elkaar en wij vinden economie vele malen belangrijker. Maar weet dat de economie niet zonder een gezonde planeet kan, maar dat de planeet uitstekend gedijt zonder onze economie.

Als straks corona onder de duim is en ons gewone leven weer begint, hebben we wellicht geleerd dat thuiswerken en videoconferencen helemaal zo gek nog niet zijn, dat we ook met vijf smaken chips af kunnen en dat zelfs wc-papier schaars kan zijn. En kosten vliegtickets naar zinloze weekendjes weg weer wat ze eigenlijk zouden moeten kosten. Zo ja, dan zal deze tijdelijke verademing voor het klimaat ook op termijn effect sorteren. Wellicht niet voldoende om de planeet te redden, maar wel genoeg om de noodzaak van een epidemie die écht zoden aan de dijk zet, wat verder voor ons uit te schuiven.

Lees ook mijn eerdere columns over corona:
Corona: Een Lesje Bescheidenheid
Corona: De Zeven Pluspunten



Corona: de zeven pluspunten

13 maart 2020 door Frank Jacobs Reageer

corona covid19 lege treinWe blijven thuis, we hamsteren toiletpapier, kortom: de wereld vergaat. Corona luidt het einde der tijden in, maar corona heeft meer mooie kanten: happy corona!

1: eindelijk een excuus om geen handen meer te schudden. Dat heb ik altijd al een smerige gewoonte gevonden. Je weet nooit waar mensen met die klamme klauwen aan hebben gezeten.

2: alle ruimte in de trein, alle ruimte op de weg. Terwijl iedereen thuis zijn rollen wc-papier telt, kan jij lekker doorrijden.

3: het is nog maar negen maanden tot Sinterklaas en we hebben nog steeds geen Zwarte Piet-gezeik gehoord.

4: één keer flink niesen bij de gate en je hebt een hele rij stoelen voor jezelf in het vliegtuig.

5: veel lelijke gezichten gaan grotendeels schuil achter mondkapjes.

6: quarantaine met een stapel dvd’s (ik kan The Stand van harte aanbevelen) en een krat bier is gratis vakantie.

7: het coronavirus zou zomaar André Hazes, Jan Smit of zelfs Gers Pardoel kunnen vellen.

Dat eeuwige gejammer van opa over de hongerwinter kan eindelijk ophouden: wij zitten met lege Popla-schappen. Toontje Lager zong het bijna veertig jaar geleden al: “Een flinke voorraad leesplezier, whisky, rum en heel veel bier, de video die staat al klaar, de hele dag genieten maar.” Daar was geen woord van gelogen.

Happy corona!

Lees ook mijn andere columns over corona:
Corona: Een Lesje in Bescheidenheid
Corona: De Aarde Haalt Opgelucht Adem



Over Frank Jacobs

Frank Jacobs (1966) is crossmediaal en multimediaal journalist en schrijft, fotografeert en filmt voor onder meer AutoWeek, NU.nl, Quest Historie, GTO Magazine en Lifestyle Almere. Daarnaast presenteert hij autoprogramma’s op AutoWeek TV en voorheen Discovery Channel.

Hij studeerde automobiel management en Frans en woonde en werkte jarenlang afwisselend in Frankrijk, Engeland, Duitsland en Spanje.

Lees meer over Frank Jacobs.

Zoeken

Copyright 2015 | Frank Jacobs | KvK Almere 62518755