Drama. Moet je voor de vijfde avond op rij het er als gezin over eens worden in welk restaurant je nou weer gaat eten, zie je in het perkje achter de ijssalon wéér zo’n groepje bootvluchtelingen tegen bomen aan hangen, hun hele hebben en houden in een armoedige plastic zak. Die stonden niet in de brochure van Sunweb. De reisleidster (‘Haai, ik ben Veerle, hebben jullie er zin in?’) in de bus van het vliegveld naar het resort zei wel dat ze geen overlast veroorzaken (net als wespen zo lang je er niet naar slaat), maar dat bepaal jij nog altijd zelf. Net nu je door de dreigende grexit met een pak contant geld op vakantie moet, wemelt het van de mensen met plakkerige vingers.
In uitpuilende, krakkemikkige boten hebben ze Kos bereikt, maar ze moeten niet zeuren; een overvol vliegtuig van Transavia is ook geen pretje. En dan hebben we het nog niet  eens over de turbulentie aan boord van zo’n Transvertragia-kist! Jij bent tenslotte ten noorden van de Middellandse Zee geboren, zij ten zuiden; verschil moet er zijn. Onbewust voel je voor de tiende keer in een uur aan je kontzak; gelukkig, je bent nog steeds niet gerold.



En dan slaat de vlam in de pan. Het immigratiebureau achter de haven kan maar driehonderd van de tweeduizend mensen per dag verwerken, vandaag leidde dat in de verzengende hitte tot wat geduw en getrek onder de mensen die de levensgevaarlijke oversteek hebben overleefd. Oei, dat zou Sunweb wel eens klanten kunnen kosten. Maar ze kunnen de toeristen geruststellen; de Griekse politie heeft voortvarend ingegrepen en nu zitten de dobbernegers opgesloten in het lokale stadion, omringd door de oproerpolitie. Zodat de toeristen die van de goede kant van de Middellandse Zee komen hun verwende buikjes weer ongestoord vol kunnen eten.
Opgesloten in een stadion vanwege je komaf. Wel eens van het Vel d’Hiv gehoord? Zo nee, googel het dan maar eens. Fijne vakantie!